مقدمه:
در این متن، به بررسی سه نوع “گوش دادن” به نام های “گوش دادن دفاعی”، “گوش دادن تهاجمی” و “گوش دادن ماشینی” پرداخته می شود.
گوش دادن دفاعی:
در این نوع گوش دادن، شنونده احساس می کند که هر صحبت یا نکته ای به نوعی برای نقد یا حمله به او گفته شده است.
مثال:
دوست شما یک کفش تازه خریده است و شما به او می گویید که شما هم به اهمیت کفش توجه کرده اید. دوست شما این حرف را به این معنی می گیرد که شما می خواهید به او بگویید که کفش های شما بهتر هستند.
گوش دادن تهاجمی:
در این نوع گوش دادن، شنونده تمام وجود خود را به گوش دادن به حرف طرف مقابل اختصاص می دهد، اما نیتش این است که نقاط مناسبی را برای حمله به او پیدا کند.
مثال:
مدیر یک شرکت قصد دارد یکی از کارکنان را اخراج کند و در صحبت های نهایی به او می گوید که او بیش از حد قابل پذیرش ناتوان و ناشایسته بوده است.
گوش دادن ماشینی (یا مکانیکی):
در این نوع گوش دادن، مخاطب به جنبه ی انسانی رابطه توجه نمی کند و با خود فکر نمی کند که شاید شما حرف دیگری می زنید یا شاید کلمات شما معنای ظاهری و سطحی خود را نداشته باشند.
مثال:
شما به دوستتان می گویید که دلتان گرفته و او به شما می گوید که هوا سرد است و افسردگی طبیعی است.
نکات مهم:
- هر چه سهم این نوع گوش دادن ها در یک رابطه دوستی کمتر شود، بیشتر می توان پشتوانه عاطفی و حمایت اجتماعی در آن رابطه را جدی تر گرفت.
- در غیر این صورت باید رابطه با طرف مقابل خود را صرفاً یک رابطه اجتماعی بدانیم و نه چیزی بیشتر.
